Als kind was ik al gefascineerd door dromen en het mysterie van de nacht. Al wandelend onderweg naar (de basis)school wisselden mijn beste vriendin en ik onze nachtelijke ervaringen uit. In de studie psychologie leerden we over de rol van dromen, vooral bij Jung, Freud en Perls. Later las ik de boeken van Irvin Yalom, de Amerikaanse psychiater en schrijver die ook veel met dromen heeft gewerkt. Nu heb ik afgelopen weekend de dromenopleiding afgerond bij het itip. Een droom wordt hierin gezien als een boodschap uit de nacht, iets belangrijks wat gezien wil worden dat overdag geen ruimte krijgt. Het is een toegangspoort tot de ziel waarbij er niet één manier is om de droom uit te leggen. Er zijn algemene regels en patronen, er zijn universele veel voorkomende thema’s, maar het blijft uiteindelijk altijd om een persoonlijke uitleg gaan. Veel geleerd! Nieuwe kennis, methoden, maar ook vooral veel energetisch ervaren. Het heeft mijn eigen intuïtie verdiept en dromen en nachtmerries kunnen nu meer plek krijgen in mijn behandelingen. Toch is het niet erg gebruikelijk binnen de reguliere ggz te werken met dromen: niet evidence based genoeg. Ik ben benieuwd…wie van mijn collega’s kijkt wel eens met een cliënt naar een droom?